1 Mart 2013 benim için önemli bir gün. Çünkü 1 Marta kadar başım açıktı. Kıyafetlerim açık olmasa da açıktım yani. Ama namazımı kılıyor kur'an-ı kerim'imi okuyordum. Müslüman olarak rabbimin emir ve yasakları çerçevesinde yaşamaya çalışıyor ama bende her genç gibi zamanıma ayak uydurmuş hayata dalmıştım.
Okul, dersler, arkadaşlar, müzik, sinema vs vs... Dışarı çıkar arkadaşlarımla gezer sosyal aktivitelere katılır, bu gençlik bir daha gelmez şimdi gezmenin, eğlenmenin tam zamanı derdim kendi kendime. Ama akşam eve gelişimde kapı bana her zaman biraz geç açılırdı. Çünkü ben zile bastığımda bizim evde akşam namazı vaktiydi. Annem ve babam evde rabbimin huzurundayken kızları dışarıda haramlar içinde sürükleniyordu. Rabbim ailemden ebeden razı olsun. Onlar bana iyiyi kötüyü, doğruyu yanlışı öğrettiler, dini konularda bilgilendirdiler ve asla üzerimde baskı kurmadılar. İşte burada başladı nefsimle cebelleşmem. Dinini yaşayan bir aileye sahiptim bense yaşantımı dinime uydurmam gerekirken dinimi yaşantıma uydurdum. Ta ki ateist bir kızla kendimi karşılaştırana kadar nasıl bir görüntüye sahip olduğumun farkında bile değildim. Ben müslümanım diye geçinirken beni inanmayan bir kızdan ayıramadılar görünüş olarak. Evet evet ateist bir kızla aynı şekilde giyinmişim pantolon, daracık thişörtler, saçlar yapılı, makyajlı... Kısaca aynıydık dışarıdan bakınca hiçbir farkımız yoktu. İşte o an ağır bir tokat yedim yüreğime. Kendi kendime sorguladım nefsimi. Sürekli ?'sen hak dinine mensup birisin nasıl olurda bir farkın olmaz senin onlardan'' diye nefsimi defalarca sıkıştırdım. Ve o günden sonra tabiri caizse bir savaşa girdim nefsimle. Nasıl olurda yüce rabbimin katında hak din islama mensup biriyken beni inanmayan birinden dahi ayıramazlar. Bu çok ağır geldi yüreğime hem de çok. Gözlerim açıldı görmeye başladım. Meğerse önceden görmemişim biz Müslüman bayanları farklı kılan mükemmel örtüyü, tesettürü. Benim dinimde örtünün emri var, mahrem yerlerinizi harama göstermeyin emredilmiş. Peki neden ? Niye Müslüman bir bayanın örtünmesi gerekiyor ? Kısaca cevap vermeye çalışıyım. En başta rabbimin emridir. ALLAH'ın rızasını kazanmak için. Korunmak için. Rabbim öyle kudret sahibi, öyle şefkat sahibi ki sevdiği bu kulunun cehennem ateşinde yanışını görmemek için. Ve daha bir sürü sebepten ötürü... Evet ben bir müslümanım ve dinimi elimden geldiğince güzel bir şekilde yerine getirmeye çalışıyordum. Fakat tesettür bir farkındalık aslında. Dışarı çıktığımda tesettürlü bayanlara kayardı gözüm, imrenerek bakardım her birine ve kendime dönüp ?ne zaman kendini hazır hissedeceksin' derdim. Bu böyle bir yıl kadar sürdü. Bir yıl içinde ailem çok destek oldular. İçimde hiçbir zaman dışarıdakiler bana ne tepki verirler olmadı. Çünkü biliyordum ben kapansam tüm tanıdıklarım sevinecekti ama beni tutan tek şey nefsimdi. Nefsime hakim olamıyordum. Namazlardan sonra başörtümü çıkarmadan evde öyle gezerdim, ona bile engel olurdu nefsim. Kapansan giyecek kıyafetin yok, hele o yaz günlerinde ne yapacaksın, o sıcaklarda mümkün değil duramazsın vs vs...
Bilmezdi ki nefsim cehennem ateşi daha sıcak. Tek başıma yapamayacağımı düşündüğümden kimi görsem ?'bana dua edin kapanmam için'' derdim. Ve bir gün çok sevdiğim NECMİ İLGEN abiden de dua istedim. O yüreği temiz mübarek insandan aldığım dua içimi öyle ferahlatmıştı ki artık nefsimin sesini duymaz oldum. Yaklaşık bir ay sonra 1 mart Cuma günü sabah namazından sonra secdeye kapandım ve saatlerce dökülen gözyaşlarım arasında dua ettim ?' rabbim bugün bana kapanmayı nasip et hazırım artık'' dedim ve o güne kadar aldığım dualar vesilesi, rabbimin yardımıyla o gün kapalı bir şekilde dışarı çıktım. Tahmin ettiğim üzere tanıdık ne kadar insan varsa hepsini gördüm ve duyduğum tek cümle ?'ne kadar da güzelleşmişsin'' oldu. O gün hayatımda hiç olmadığım kadar mutlu oldum. İşte dedim işte benim aradığım huzur buydu ben yıllarca başka bambaşka yerlerde aramışım. Rabbime ne kadar şükretsem azdır. Şimdilerde göğsümü gere gere ben müslümanım dinim bunu emrediyor diyormuş gibiyim eşarbımı başıma her yaptığımda. Sanki büyük bir gizem var o örtüde. Beni özel birisi yaptı sanki. Tesettür beni diğer insanlardan ayırdığı gibi koruyor da. Ve ben bir şeyi daha fark ettim rabbimin ayetini başımın üzerinde taşıyorum
Tesettürümle mutluyum, dinimin emir ve yasakları çerçevesinde yaşamaktan mutluyum ve ben rabbimin gökten indirdiği emri ayet olarak başımın üzerinde taşımaktan daha fazla mutluyum. Rabbim isteyen, dileyen ne kadar hanım kardeşim, ablam varsa hepsine hayırlısıyla nasip etsin bu huzuru, mutluluğu ve muvaffak eylesin hepimizi inşaALLAH
Dualarınızda olmak dileğiyle...