Araştırmacı Yazarlar | Yazarlar

Dikenli bir yol DEMEKTİR  Anne olmak,

Canı acısada,kanasada,bu yolda şikayet etmeden yürümektir anne olmak.

KARŞILKSIZ AŞK-TIR ANNE OLMAK.

Karşılıksız fedakarlıktır.

Hassastır annelik.

Bir başkası için

Canını verecek tek varlıktır anne.

Anneliği bir sıfat olarak görmeyin,

Annelik kutsallıktır,ervah-ı alemden aldığı emaneti dokuz ay

Sevgiyle bedeninde taşıdıktan sonra

Geri tertemiz emanetin sahibine teslim etmek için son gücüne kadar mücadele etmektir

Yavrusunu cehennemden korumak için bıkmadan usanmadan

İslami kuralları hatırlatmaktır annelik,

Ne demişler?anne gibi yar olmaz.

Sabır taşı olmak demek anne demek.

Kendinden önce kaybettiği evladına yanmak bir ömür aynı acıyla.

Taş olsa belki çatlar bu acıdan !Ama “kalbi” taştan daha sağlam annenin.

Yansa da, gök kubbe üzerine çökecekmiş gibi olsa da

Diğer evlatları için ayakta kalmaktır anne olmak.

Anne olmak haceri teslimetle çölün ortasında tek başına kalmaktır

Teslimet tir RABBİM EMRETTİYSE o zaman tamam diyebilmektir

İşte karşımızda böyle bir anne var

Hümeyraların yolundan yürümeye çalışan

Evladını kaybedince ‘’üzülme Talha ALLAHIM yine verir’’diyerek kocasını teselli eden rümeysaların yolundan yürümeye çalışan

Ve

Ve bilin ki mallarınız ve evlâdınız, sizin için bir sınamadır ancak ve şüphe yok ki Allah katındadır büyük mükâfat.

Enfal 28.ilahi kelamın idrakında olan bir anne

ALLAHA verdiği yavrusunu anlatmaya böyle başladı

Metanetle,sabırla,aşk ile.

FURKAN DEMİR’Mİ DEDİNİZ

O öyle bir evlattı ki

Onun varlığı ruhumu coştururdu

Çok başkaydı

Her anne çocuklarını sever ama Ben çocuklarına aşık bir anneydim

Aşık kıskanmazmı hiç?

Oğlumu seven herkesten kıskandım

Başka bir sevgisi vardı yüreğimde hep kaybetme korkusuyla yasadım

Demekki anne hissediyor

Veya aşırı gittim RABBİM dur seni en sevdiğinle ciğerinle imtihan edeyim dedi.

Elbette  ondan gelene amenna

Zordur kuzumun yokluğu

Ama zor olcak ki adı imtihan olacak.

Ne çok şey öğretiyor imtihan insana.İnsan olmayı ve insan kalmayı mesela.Öğrenene elbette...Niyetini bozmayana...Ahdine sadık kalana...Vaadi unutmayana...

Onu hep kıskandım dedim de

Ama şimdi onu sevenleri seviyorum ve

Doğduğu günden beri öldüğü güne kadar film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor

Bazen dünya üzerime üzerime geliyor gibi oluyorum ama bu fırtınayı içimde yaşıyorum

Çünkü geride başka evlatlarımda var onlar için ayakta kalmalıyım

Onlara güç olmalıyım,onlara destek olmalıyım çünkü ben anneyim

Ben yıkılırsam onlarda yıkılır

Ben güçlü olursam onlarda güçlü olur

Diğer çocuklarımı da Furkan gibi yetiştirmek için dağ gibi durmalıyım arkalarında

Ama çok şanslı bir Anne olduğu düşünüyorum

 furkan gibi bir evladı ALLAH bana verdi

benden çok sevdi ve geride aldı

onu ALLAHA kurban verdim sayıyorum

tıpki hz İbrahim gibi,belki onlar kadar metanetli olamıyorum sallanıyorum düşmekten korkuyorum

ama bunu diğer çocuklarıma yansıtmamalıyım çünkü ben anneyim.

Bir anne olarak elbette kolay değil

Yokluğu ruhumu boğuyor bütün dünya üzerime geliyor gibi hissediyorum bazen

Bazen çıldırmamak için kendime zor hakim oluyorum ama

Allah a sığınıyorum,başka çare var mı?

İşte kim kime daha düşkünse ALLAH onları onunla imtihan edermiş.

Dünyada neyi çok seversen Allah onu alırmış bunu en iyi ben biliyordum  kendimi kontrol etmeye çalışıyordum ama duygularım söz dinlemiyordu.

Ben daha önce kızardım furkanı sevenlere

 kızlar ararlardı peşini bırakmazlardı

ama o dönüp bakmazdı bile

 ben çok kızıyordum ama kızmamın nedeni onu haramdan korumak içindi

bir süre önce kızmamaya  başladım furkanda şaşırıyordu

bana dedi’’ anne sen değişmişsin kızmıyorsun artık noldu format mı attın’’

diye latifeyle güldü

kendine der gibi içimden konuştum onunla.

-oğlum artık kimseyi seni sevdikleri için kınamıyorum çünkü sevilmeyecek gibi değilsin

ben bu kadar seviyorum seni derdim milletin seni sevmesini artık normal karşılıyorum

çünkü hiç kimseye yan gözle bakmıyorsun insanlar sendeki güzelliği seviyorlar ben anladım dedim

 ve artık kimseye kızmıyorum dedim

bazen Hz yakubun filmini izlerken yakubu en iyi ben anlardım

 derdimki ben yakubum sanki yusufumu kaybedeceğim içime doğuyordu

ama züleyhayı anlamıyordum çünkü o duygularım çok güçlü değildir ama ben hep yakub idim ve furkan beni temelli yakub bıraktı.

Furkan sahabi sevdalısı ümmet sevdalısı bir gençti

Onun ağırlığını her zaman omuzlarımda hissediyordum

Onun annesi olmak çok zordu çok ağırdı

Sebebini bilmediğim bir ağırlıktı bu

Ahirzamanda ASR-I SAADET sevdalısı bir gencin

annesi olmak Ağır bir sorumluluktu

velhasılı gidişide öyle ağır oldu.

Ben furkanın ölümünden dolayı delirdimmi bilmiyorum ama ben şimdi onu bu zamanın

Mushabı gibi görüyorum

ALLAH beni afetsin aşırımı gidiyorum bunuda bilmiyorum.

Zor diyorum yine de..Zor,imtihan.. Hemen cevaplıyor beni O Ses,
"Zor diyorsun..Zor olacak ki imtihan olsun..."
Ve imtihan olsun ki,mükafat da olsun...Yalnız değilim,şükür.. Bana seslenen bir Ses'im var..
Rabbim cümlemizi kazananlardan oldursun..

Zeynep demir…