Araştırmacı Yazarlar | Yazarlar

Kainattaki herşey ama herşey insanlar,bitkiler,hayvanlar Allah'ı zikreder.Bütün canlıların ortak dilidir tesbih.Zikirden ayrılmamalıyız çünkü zikir şeytandan uzaklaştırır ,kalbe şifa verir,ruhun gıdasıdır ve en önemlisi Rabbe bir şükür vesilesidir. Şöyle herşeyi bir kenara koyup düşünelim.Gün içinde en çok neyi andığımızı aklımızdan kimi veya neyi geçirdiğimizi.Hani derler ya,en çok neyi sevdiğinizi,ne ile ilgilendiğinizi öğrenmek istiyorsanız,en çok neyi andğınıza bakın. Allah'ı hatırlamanın kalbi olanına zikir kavli olanına tesbih denir.Bu ikisindende kendimizi alıkoymamalıyız.Zikir ve tesbihi namazda bir bütün olarak görürüz. Zaten namaz kılmak Rabbimizi anmanın en güzel göstergesidir. Cenb-ı Hak Kur'an-ı Kerim'de buyuruyorki; Beni zikredin ki Ben de sizi zikredeyim. Ve Bana şükredin ve beni inkâr etmeyin. (Bakara-152) O akıl sahipleri,ayakta da ,otururken de,yanları üzere yatarken de Allah'ı zikrederler, göklerin ve yerlerin yaratılışını düşünerek şöyle dua ederler; -Rabbimiz bunları boşuna yaratmadın.Seni (eksiklikten ve boş şeyler yapmaktan)tenzih ederiz.Bizi ateşin azabından koru! (Al-i İmran-191) Kur'an-ı Kerim zikir ve tesbih üzerinde bir çok kez durur.Başta dediğim gibi kainattaki herşey Allah'ı zikreder.Ağacın yapraklarının sesi zikirdir,ağacın rabbine olan şükrü ve O'nu anmasıdır.Bir kuşun su içtikten sonra kafasını göğe kaldırıp Rabbine şükretmesi O'nu anması zikirdir. Ninelerimizin,dedelerimizin,annelerimizin ve babalarımızın ellerindeki tesbihlerle yaptıkları zikirler vardırya, SubhanAllah , Elhamdülillah , Allahuekber...Cenab-ı Hakk'ın emrine ne güzel uyarlar. '' Rabbine çokça zikret ve sabah akşam tesbih et'' Bir işe başlamadan önce besmele çekeriz.Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla diyerek Rabbimizi hatırlarız O'nu anarız.Anarız ki Rahman da bizi hatırlasın bize yapacağımız işte yardımcı olsun kolaylık versin. Zikir daha çok kalbin ve zihnin eylemidir.Hz.Muhammed(sav)'in bir hadisindede buyurduğu gibi; Göz bakarken Allah'ın nuruyla bakacak,gönül severken O'nun aşkına sevecek, dil söylerken O'nun adını anacak, kulak dinlerken O'nun mesajını alacak,zihin üretirken O'na bağlanacak,muhayyide çalışırken O'nun çizdiği sınırlara riayet edecek,ayak yürürken,el tutarken O'nun kudretiyle,O'nun için O'nunla yürüyecek ve tutacak. En çok Kainatın yaratıcısı Cenab-ı Hakkı anmak duasıyla.