Araştırmacı Yazarlar | Yazarlar

Mevsimlerden dua,aylardan ayrılık,yıllardan hazan...

    İnsanı sıksanız şefkat çıkacak özünden artık görseniz çıkar duygusu akseden bir duygunun neşretmesi dönemindeyiz artık...Alıştık artık yalan dünyada yalana dolana,hiç şaşırmayacağız bizi dolandırana,arkamızdan vurana...Burası yalan dünya...Sürekli kanayan yaraya,ne kadar teselli ederki yalan dünya...Ayrılıklar had safhada...Herkes sevdim,ayrıldım palavrasında...Hep yalanla yaşıyoruz,yalanı yaşamadan kanabiliyoruz...Yaralarımızı yalansız da kanatabiliyoruz.Biz zamana aldırmıyoruz,zamana bırakıyoruz,zamanla düzelmeyecek olan şeyleri tamire sunuyoruz...Ama daha kötü sonuçlarla kalakalıyoruz...Çünkü biz sevmeyi bilmiyoruz...Biz Züleyha olamıyoruz,sevdiğimiz uğruna bekleyemiyoruz...Biz sevdiğimize karşı hatalarda,Yakup gibi kör olamıyoruz...Biz Hz.Muhammed(sav) gibi kördüğüm sevemiyoruz...İlk günkü gibi kördüğüm diyemiyoruz...Çünkü biz ahiretimizi önemsemiyoruz...

   Bir takılmışız yalan dünyaya,çevresinde dolanıp duruyoruz...Dünya da yuvarlak ya sürekli aynı yere geliyoruz,bir türlü yol katedemiyoruz,yoldaki vefasızları,yalancıları katledemiyoruz sadece bakıp,görüp geçiyoruz...Ne gülebiliyoruz,ne ağlayabiliyoruz sadece yorumsuzca bakıyoruz,göremiyoruz bile baktığımızla kalıyoruz her defasında yine bakıyoruz yine bakıyoruz...Herkese iyi seyirler diliyoruz...Bir bavul dolusu acılarla ayrılıyoruz bu dünya denen nam-ı diğer yalan oyunundan...Tam hesap verecek güne geliyoruz,bavuldan yaptıklarımızı çıkarıyoruz sadece acılar kalmış bize kar olarak..Oyundan geriye hiç bir şey kalmıyor yanımıza.Hesabımızı ödeyecek hiç bir miktarımız yok bavulumuzda...Kalakalıyoruz işte öyle ahiret mekanında,elimizde hiçliklerle...Elimizde dopdolu hiçliklerle ilk ve son oyunumuzun galasını oynuyoruz o gece ve bitiriyoruz elimizdekilerle...

(Rabbim yalan dünyada da bizi yalana uydurmayı nasip etmesin...selam ile...NAGİHAN ZENGİN)