En karanlık gecede ve gecenin en karanlık anında namludan çıkan, nereye ve nasıl gideceğini bilmeyen serseri bir kurşun gibiyim.
Ne çıktığım namluya dönebilirim ne zamanı döndürebilirim. Çağlayandan düşen su damlacıkları gibi hedefime doğru ilerliyorum.
Akıp gidiyor zamanım. Yaralı bir serçe gibi hayata son kanatlarımı çırpıyorum. Kayıyorum yıldızlar gibi gecenin ortasında. Düşüyorum sonsuzluğuma gökten süzülen narin bir kar tanesi gibi.
Arkasına bakmadan ayrılan aşık gibi küsüyorum hayatıma. Tutuyorum ciğerlerimde son nefesimi almamak için bir daha. Kapıyorum göz kapaklarımı bir daha görmemek için yalan dünyayı, yalan insanları, yalancı aşıkları.
Duruyorum yaşamın kıyısında tek ayak üstünde. Alıp beni sonsuzluğa götürecek meltemimi bekliyorum. Ayaklarımın altından kaymasını istiyorum beni hayata bağlayan bir avuç toprağın. Kuş cıvıltılarını duyuyorum son kez kulaklarımda. Kokluyorum havada dolaşan nergis çiçeklerinin kokusunu son kez. Hırçın dalgaların beni de almasını bekliyorum deryanın engin sularına. Dermanım kesiliyor tüm doslarımın bir ok gibi yaralamasıyla. Açıyorum kollarımı beni ebediyete uçuracak hakiki dostuma.
Kırıyorum kolumu kanadımı ümitsizce ve düştüğüm aşk yolunda.
Aşk:aşk olmaktan başka herşey olmuş. Aşık(!):aşık olmaktan başka her türlü yalancı duygunun,ihtirasın,tutkunun kendisi olmuş. Maşuk:ne aşktan haberdar ne de aşığından,ne de maşuk olduğundan. Maşuk kendi kaftanındaki zümrüdü anka sanmakta. Aşk adına söylenen binlerce boş söz,aşık için yapılan dalkavukluklar ve maşuk için söylenen yalanlar,akıtılan sahte göz yaşları….Hepsi ama hepsi ümitsizce ilerlemeye çalıştığım aşk yolunda önüme set oluyor. Anlıyorum aşk bu alemden ayrılmış,aşık diye söylenen zaten yalanmış,Aşk yoksa maşuk zaten yokmuş.
Son sözüm dökülüyor dudaklarımın arasından. SİTEMLİYİM. Hayata sitem ediyorum. Yıllarca oyalamasından dolayı sitemliyim.. Doslarıma sitemliyim; sahte gülümseyişlerinden dolayı. Yüreğime sitem ediyorum; sevdalarımı sonsuza dek yaşatmadığı için. Bedenime sitem ediyorum;ufuklara taşımadı diye beni. Sitem ediyorum aşklara,deryalara,şiirlere,uçsuz bucaksız ummanlara,sitem ediyorum bu satırları yazan kalemime. Sitem ediyorum kendime ve sana..
Ne efkarımı dağıtıyorsun artık ne hüznümü..
Hem efkarımsın hem hüznüm…
Sen benim kaderimsin biliyorum ama kaderimin neresindesin ey sevgili..?
Mehmet GÖÇMEZ