Ağlamıyorsun kanıyorsun yine ey gönlüm.
Acıyorum sana ağlamıyor da kanıyorsun diye. Nazlısın ey gönlüm hem de çok nazlı. Gözünden yine yaş yerine kan damlıyor. Anlamıyorsun seni seveni,anlatamıyorsun sevdiğini. Ne alıyorsun ne anlaşılıyorsun. Mutlu olmak varken sen kanamayı,yitirilmeyi,acıyı,kırgınlığı,hüznü yoldaş ediniyorsun kendine. Ne içinde bulunduğun zamanın kıymetini biliyorsun,ne yaşanacak güzel günlerin hayalini kurabiliyorsun. Mengene sıkıştırıyorsun kendini,lime lime ediyorsun sevgi dolu kalbini.
Sen kaçıyorsun gönlüm sevdiğini söylemekten. Sen sevgini söylemeyi değil sevgini anlamasını bekledin hep. Konuşmuyorsun,korkuyorsun konuşmaktan bile. Affetmek seni acıtıyor sanki.” Bana neler yaşattı” deyip affetmiyorsun onu. Ben yaşadım o da yaşasın istiyorsun. Kaldıramıyorsun sevmesini,anlatamıyorsun sevdiğini. İntikam alıyorsun sevsen bile. Güvenmiyorsun ona,inanmıyorsun sevdiğine,paylaşamıyorsun sevgini. Sana kıyamayanı sen kıymık kıymık yapıyorsun ey gönlüm. Oysa bilsen seni ne kadar çok sevdiğini kıyamazsın sende belki sevdiğini söylediğin sevdiğine.
Şimdi daha çok acıyorum sana ey gönlüm. Yalnız kalmak seni ne hallere sokacak… bunu düşünmeden iki dudağın arasından çıkardığın sözler seni ezecek seni gerçekten seven yüreği olan karşısında. Ama acıyorum sana ey param parça olmuş yüreğim. Niye mi?Kaçamıyorsun kıskançlığından, saklayamıyorsun kıskançlığını, tutamıyorsun kendini. Anlatıyor bütün hislerini gözlerin. Işık saçan sevgi dolu gözlerin o hale geliyor ki ateş saçıyor etrafa. Anlamlı bakışlar yok oluyor birden. Ne hüzün kalıyor gözlerinde ne sevgi. O anda göz pınarlarından süzülen yaşlar hüznü,kederi değil,sanki kıskançlığını,kızgınlığını hatta hissizliğini anlatır hale geliyor. Bakışlar anlamsız ve bomboş bir hale bürünüyor ve gerçek sevenin o anda mum gibi eriyor karşında, içi içine sığmıyor ama nafile hüküm verilmiştir zaten;beni sevmiyor,bana değer vermiyor.
Acıyorum hem de çok acıyorum sana ey gönlüm.
Ne şımartılmışsın,ne şımarmışsın. Safsın,temizsin,güvenebileceğin kuytu bir liman arıyorsun, hüznü kendine yoldaş edinmişsin,dost denebilecek insanlar çıkmamış karşına,başını omzuna yaslayabileceğin sırdaşın olmamış senin. Sen hep kendini yaşamaya çalışmışsın. Kimsenin seni anlamasına fırsat tanımamışsın. Sevmişsin belki ama saklamışsın bunu herkesten ve beklide kendinden bile. Anlatamamışsın içindeki güzel hisleri ve duyguları kimselere. İçine atmışsın hep acılarını,hüzünlerini,sevinçlerini. Yıllarca kemirmiş bunlar hep içini.
Ey gönlüm acıyorum sana.
Keşke az da olsa şımartılsaydın. Keşke az da olsa şımarsaydın,şımarmayı deneseydin. Şımarmayı başarabilseydin ne sevdan gizli kalırdı,ne acılar kemirirdi yüreğini. Ne mazlum olurdun sevdaların karşısında ne mahzun olurdun. Çırpınırken şimdi acılar içinde azıcık şımarsaydın çırpınmazdın sen kuytu karanlıklarda. Ne yalnızlık bulurdu seni,ne de hüzün. Umutların olurdu aşka,sevgiye,sevene, sevilmeye dair. Ama olmamış işte şımartılmamışsın, şımarmamışsın sen. Asil kalmışsın sen,dik durmuşsun sevgilerin karşısında bile. Set çekmişsin duygularına,salmamışsın duygularını gönül pınarlarına.
Ama dayanamadın işte nazlı gönlüm. Aşkın,sevginin karşı konulmaz tazyiğine. Dağıldı tüm hislerin,yıkıldı gönül kalelerin. En çok sen çektin acıyı,acımadın kendine,yüreğine…. Kendinle beraber seni bulmuş olan sevenine de acımadın. Onu da acıttın,kanattın. Yıprandınız ikinizde,hüzün düştü yüreğinize,ayrılık fırtınaları koptu aranızda. Ne duruldun karşısında, ne durulttun. Sığamadınız kalplerinize,acımadınız asil sevginize,dostluğunuza. Ne kazandınız ne kaybettiniz sevgiyi. Bir tomar yürek kumaşına sarıp bir alev çukuruna attınız sevginizi.
Yandın ey gönlüm,yaktın ey nazlı gönlüm. Acıttın ey etrafına ışık saçan insan.
Acıyorum sana ey gönlüm,
Sevginin fitnesine kandın. Sevgi en büyük fitnedir. Çünkü insanda bulunan tüm bencil duyguları tüm kötü niyet ve istekleri yok edip kalbi saflaştırır. O yüzden hala tertemiz bir yüreğe,saf bir kalbe, menfaat hislerinden uzak,dünyanın kirine,pasına bulaşmamış ışık saçan bir benliğe sahipsin.
Ve unutma etrafa ışık saçan tatlı insan
Seni tüm saflığınla,temizliğinle her iki alemde karşılıksız sevecek bir garib sevenin var artık. Sen sevmesen de seni sevecek bir sevenin.