Bu karar sonrası faiz baronları Türkiye’ye adeta meydan okuyor ve diyorlar ki, ya geçmişte olduğu gibi istediğimiz yüksek faizi vereceksin, ya da döviz kurunu zıplatır TL’yi değersizleştiririz!

Döviz kurlarındaki bu yükselişin Merkez bankasının 100 baz puanlık faiz indirimiyle bir alakası yok çünkü, her 100 baz puanlık faiz indirimi, kuru yaklaşık 1 TL arttırması beklenir. Oysa döviz kurunda sadece bir günde yaşanan artış bile, bunun kat be kat fazlasıdır. Ülkemizde yaşanan kur artışının %20'si ekonomik gerekçelerle, geri kalan %80'lik kısmı ise Türkiye'nin Doğu Akdeniz, Suriye, Irak, Libya, Karabağ ve Afrika'da uyguladığı siyasi politikalar ve ülkenin tam bağımsızlığını güvence altına alabilmek adına hayata geçirdiği ve geçirmeye çalıştığı savunma sanayii projeleriyle ilgilidir.

Türkiye'yi yöneten irade bugün çıkıp bu YERLİ ve MİLLİ politikalarımızdan vazgeçiyor ve eskiden olduğu gibi ABD ve Batı'nın emir ve görüşlerine, IMF'nin talimatlarına hazırız desin, ertesi gün dolar 5 TL'ye düşer.

Millet olarak bu tercihlerin ağır bedelini bugün bizler ödüyor ve sıkıntılar çekiyoruz ama eğer bu topraklarda hür, bağımsız ve güven içinde yaşıyorsak bunun, geçmişte biz torunları için bedel ödeyen dedelerimiz ve nenelerimiz sayesinde olduğunu da unutmamalıyız. Eğer onlar o gün bedel ödeyip cefa çekmeselerdi, bu topraklarda bugün bizler olmayabilirdik.

Enflasyonu indirmenin temel kuralı, faizi indirmektir ve faiz inmeden enflasyon asla istenen seviyelere düşmez, yıllardır düşmedi de... Yıllardır hep kura odaklanıldığından kur belki belli bir seviyede tutuldu ama faiz ve enflasyon istenilen yere getirilemedi. Gelinen son noktada ise yüksek kur, yüksek faiz ve yüksek enflasyonla başımız belada... Dünyanın 3. büyük ekonomisi olan Japonya ve petrol-gaz zengini Rusya’da kur, bizimkinden 8-10 kat daha yüksek olmasına rağmen faiz, yok denecek kadar düşük olduğundan kur sıkıntısı o ülkelerde yaşanmamaktadır.

Dolayısıyla Türkiye için faizi düşürmenin kurdan çok daha önemli olduğu aşikardır. Ülkemizin büyüme, ihracat ve istihdamı KOBİ'ler üzerinden olmaktadır. Bu KOBİ'lerin de önemli bir kısmı ticari kredilerle ayakta durmaktadır. Yani faizin düşmesi, ürerim-istihdam-ihracat ve ekonomik büyümeyi arttıracak ve enflasyonu da düşürecektir. Faizin yüksek kalması ise üretimin azalmasına ve işsizliğin artmasına sebep olacaktır.

Keşke en baştan beri düşük faiz politikası izlenebilseydi ama bu ülke 1961’den beri IMF’ye kaptırdığı boynunu, iç ve dış itiraz hatta açık tehditlere rağmen 2013 yılında zor bela kurtarabildi. IMF ile anlaşma yenilemediği için 2013 yılından sonra bu ülkenin başına gelenler, pişmiş tavuğun başına bile gelmemiştir.

Velhasıl görünen o ki, millet olarak bir süre daha ağır bedeller ödeyeceğiz, bunun siyasi ve sosyal yansımaları da elbette olacaktır ama sabredersek önümüz inşaAllah aydınlık olacaktır.

Unutmamalıyız ki faiz sebep, enflasyon ise onun kaçınılmaz sonucudur ve gelişmiş hiç bir ülkede çift haneli faiz diye bir şey yoktur. Hatta Pandemi öncesine kadar çoğu gelişmiş ülkelerde eksi faiz dahi söz konusu iken şimdilerde yeni yeni %2-3'ler konuşulur oldu.

Yüce dinimiz İslâm, kazancın bereketini götüren bu faiz belasını boşuna yasaklamamıştır. Bundaki ilahi hikmeti birey, toplum ve devlet olarak göz ardı etmemeliyiz.

Zor günlerden ve ağır sınamalardan geçtiğimiz bu günlerin sonunda milletimiz ve memleketimiz için hayırlısı neyse onun olmasını Rabbimden dilerim.

Selam, sevgi ve dua ile...