KÂBEM24 Ekim 2017, 08:34 |
Ne denir nasıl başlanılır söze bilmiyorum,
Yazmak iyi gelmez mi herkese, bende yazıyorum. Yazdıkça kaybolduğum, kayboldukça sende bulduğum Sensin Kâbem, Sende kaybolan ben. Sana gelmek hayalimde bile yokken Nasip etti yaradan beni sana. Geldim, gördüm, tutsak kaldım Sensin Kâbem, Sende tutsak kalan ben. İçimde dönüp dönüp durduğum, Hergün biraz daha yanıp yanıp kül olduğum Düşündükçe tebessümüm olduğun Sensin Kâbem, Sende yanan ben. Bu denli özlemek haddimemi bilmem Bildiğim seni her nefes alışımda özlemem Özlemimden kaçıp yine seni özlemem Sensin Kâbem, Özlendikçe özleyen ben. Yaşanmadan bilinmezmiş senin sırrın, Her yerin Rasullahın Aşkı Nasıl hasret kalınmasın Sensin Kâbem, Sende hasret kalan ben. Varlığımın herbir hücresinde sen Varmışım yokmuşum bilmem. Seni anlatmaya çalıştıkça nakıs kalıyor kelimeler Sensin Kâbem, Sende yarım kalan ben. Hilal KAZAN |
Diğer Haberler |