Mende Mecnûn'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var  Âşık-i sâdık menem Mecnûn'un ancak adı var

Gitmeden önce sana söylediğim son sözdü Zeynep’im bu. Son söz diyorum zira böyle devam ederse yazdıklarım da son olacak. Elim, çenem ,ritim tutmuş adeta titremekten. Bu mektup sana ulaşır mı bilemem.Pek umutlu değilim çünkü nedense havada sana bu yazdıklarımı iletecek ne bir kuş ne de başka vasıta göremiyorum.Gördüğüm şey beyaz,beyaz ve yine beyaz.Tıpkı güldüğünde yüzüne bürünen ışık kadar beyaz.

Aylardan Aralık olmasına rağmen farklı bir sıcaklık var içimde ve sürekli pusuda bir tatlı uyku rüzgarı üfleniyor uzun kirpiklerime. Senin sevginde değil ki bu Zeynebim.Farklı,çok farklı… Nedendir bilmiyorum ama ağzım şerbetlenmiş gibi bir tat var.Kalbim desen hareketlerime kıyasen çelişkili bir temposu var. Oldukça hızlı. Hatırlıyor musun? Bana bir soru sormuştun. “Eğer savaşa gidersen ve şehit olursan geriye ne bırakmak isterdin?” Şehit olmak şimdi pek bir hoş geliyor kulağıma o zaman her ne kadar anlayamasam da…Şehit olmak…Şahid olmak bir şeylere…

İşte aralık ayında kalbime gelen sıcağa, dilime düşen şerbet tadına şahid olmak.Bu ise eğer  şehitlikten kasdın sana sadece kalbime bu sıcaklığı vereni bıraksam yeter Zeynebim.Ha bir de unutmadan bizim sobanın karşında köhne bir dolaplık var idi.Onun içinde kutuda yeşil kadifeye sarılı altın var onuda ordan al.O bana miras olarak kaldı.Sende gözün gibi bak.Zaten öyle bir hazine ki harca harca bitmez.Onu yaşa zeynebim yaşa! Altın  diyorum o mukaddes kitaba.Var gerisini hikmetini sen düşün Zeynebim! Sen akıllı kadınsın o altının, düğün günü senin koluna taktığım altından daha değerli olduğu anlayacak kadar zeki!

Şu an bir hareket yok.Sadece düşünmeye çalışıyorum.Sürekli bir şeyler düşünüyorum.Hava o kadar soğuk ki korkarım az daha hareketsiz kalsam düşüncelerim de donacak.Vatanımı, milletimi ,seni ,seni vereni düşünüyorum Zeynebim.Bir de nesli cedidi.Acep bizim bu koşullarda “lillahi” den başka maksad olmadan içten içe savaştığımızı bilecekler mi diye efkarlanıyorum.Ye’se düşmüyorum tabii.Biliyorum ki bizler Fatih’in Kanuni’nin evlatlarıyız ve nesli cedid de bizim evlatladımız olduğu için bir şüphe,ye’s kalmıyor içimde.Elahmdülillah ala külli hal!

Burada kimse de ölüm korkusu yok.Ali kardeş bir şey farkettiğini söyledi. “Mehmet” dedi. “kardeşim nefesiniz bile şerbet veyahut gül kokuyor” dedi. “Yaklaş ve bana biraz daha oku Allahın ayetlerinden.Nefesin ısıtıyor içimi mehmed nefesin yaklaş ve bana (meali) Bizim uğrumuzda cihad edenleri biz elbette yollarımıza iletiriz. Muhakkak ki Allah iyilik edenlerle beraberdir." (Ankebut suresi: 29/69) ayetini oku”.

Yaklaştım ve besmeleyi bitirmeye kalmadan moraran dudaklarından düştü bir kelam “"Eşhedu En La İlâhe İllâllah Ve Eşhedu Enne Muhammeden Abduhu Ve Resuluhu "”sonra büyük teselli olan hadisi şerif geldi aklıma  ben de eğilip buz kesmiş nefesimle kulağına o güzel hadisi hatırlatıyorum zira biliyorduk şehitler ölmez: «Kim ki son sözü Lâilahe illallah olsa o cennete girer.»diye ve yine bir ayet okumuştun bana ne kadar hoş : Ve Allah yolunda öldürülen (şehit)lere “Ölüler” demeyiniz. Bilakis, onlar yaşıyor, ama siz farkında değilsiniz.

Güle güle Ali .dememe gerek yok tu ki şehid tahtında Rabbine gülümsüyor idi zaten.Ali’yi öyle görmek değil korku bizi ölüme karşı şevke getiriyordu.Ama donarak ölmek de bir başka imtihandı sanırım Zeynebim.Sarıkamış ta kılıç elinde kan değmeden ölmek başka…

Olmuyor Zeynep bir türlü hareket edemiyorum.bu hali daha önce hiç yaşamamıştım.Daha erken benim için.Bir kafiri vurmadan gidemem,yapamam…Sarıkamış konuşulmalı anlatılmalı bu şekilde kan döküldü denilmeli.Sessiz kalınmamalı.Eğer böyle devam ederse dökmediğim kandan ziyade dökülen karlar konuşulacak tarihte.

Kalbimin sıcaklığı yetmiyor moraran dudaklarımızı ellerimizi ısıtmaya.Hissedemez oldum tenimi.Eyüp misali sabır ettim. la havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim dedim.Ve şerbetin tadı daha fazla arttı.Daha fazla çarptı kalbim ve daha çok zikrettim şehadeti .Sarıkamış…Ne de güzel göründüm gözüme.şimdi zincir vursalar kalbime yerinde durmaz.beni iyi dinle Zeynep aç kulaklarını “"Eşhedu En La İlâhe İllâllah Ve Eşhedu Enne Muhammeden Abduhu Ve Resuluhu "