24 Ekim 2017, 08:34 -
Anasayfa »
KÂBEM
Ne denir nasıl başlanılır söze bilmiyorum,
Yazmak iyi gelmez mi herkese, bende yazıyorum.
Yazdıkça kaybolduğum, kayboldukça sende bulduğum
Sensin Kâbem, Sende kaybolan ben.
Sana gelmek hayalimde bile yokken
Nasip etti yaradan beni sana.
Geldim, gördüm, tutsak kaldım
Sensin Kâbem, Sende tutsak kalan ben.
İçimde dönüp dönüp durduğum,
Hergün biraz daha yanıp yanıp kül olduğum
Düşündükçe tebessümüm olduğun
Sensin Kâbem, Sende yanan ben.
Bu denli özlemek haddimemi bilmem
Bildiğim seni her nefes alışımda özlemem
Özlemimden kaçıp yine seni özlemem
Sensin Kâbem, Özlendikçe özleyen ben.
Yaşanmadan bilinmezmiş senin sırrın,
Her yerin Rasullahın Aşkı
Nasıl hasret kalınmasın
Sensin Kâbem, Sende hasret kalan ben.
Varlığımın herbir hücresinde sen
Varmışım yokmuşum bilmem.
Seni anlatmaya çalıştıkça nakıs kalıyor kelimeler
Sensin Kâbem, Sende yarım kalan ben.
Hilal KAZAN
YORUM YAZ
BU HABER İÇİN HENÜZ YORUM EKLENMEMİŞTİR.
Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları, okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir. Yazılan yorumlardan Araştırmacı Yazarlar hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
DİĞER HABERLERİ
Ferudun Özdemir: 'Allah Var, Problem Yok'
Ferudun Özdemir, “Allah var, problem yok!” adlı kitabında, yaşanan tüm olumsuzluklara rağmen, Allah'a dayanıp, O'na güvenen insanların bir şekilde aydınlığa kavuşacaklarının farkındalığını oluşturuyor zihinlerde…