YABAN

Kalbim ki; bir cümledir devrik

Gönlüm alçak olsa da, başım inatçı, dik.

Kusuruma bakma sevgilim

Anlamam ben bu dildeki sevdalardan

Antik çağların eseri

Hasret dağlarının yerlisiyim

Nergis kokulu rüyaları bölen                     

Düş kırıklarının ta kendisiyim

Efsaneler dökülüyor aslıma dair falcıların dilinden

Benliğimi dağların kuzey yamaçlarında

Bir ağacın gölgesine bağlı bulmuşlar

Aşkın güneşi ve sevdanın suyu uğramadı toprağıma

Ben sevmeyi nerden bilirim?

Onlarca sevgili can verdi

İki dudağım arasında

Gazetelerin magazin sayfaları süsleyen

Aşk cinayetlerinin azılı katiliyim!

Yabana sevdalı benim gönlüm

Göklerin hür kuşu

Kayalıkların, sarp yamaçların, derin ırmakların delisiyim

Kusura bakma sevgilim

Ben bu karşılıklı sevdaların adamı değilim

Dinleme beni, aldanırsın!

Balçıktan inşa ettiğim sevdaları

Kılçık sözlerimle  derbeder ederim

 Uzak vadilerin, yağmur tanelerinin

Ve kuzey rüzgarlarının heveslisiyim

Bana uymaz, üstüme yakışmaz bu sözleşmeli sevdalar

Sevemem kimseyi kucak dolusu

Ben dağların kuzeyinin, bulutların dibinin yerlisiyim

Kimseler uğramaz yanıma

Yalnız kalırım dağlarda bir başıma

Yalnızlık diye bilinenin efendisiyim…

                                                  Sefa GÜL