ÖMRÜME GÖLGE OLANLAR
Gözümden akan her bir damlaya takılıp düşsün ömrüme gölge olanlar...
Bazen bir karanlık sarar gönlümü... Ağlarım sesimi duyan olmaz... Hikayelerle dopdolu ömrüm; kanarım, rüyaya dalarım, uyanmam sanırlar; ben uyanırım...! Acılar, yalanlar, sahtelikler, kıskançlıklar, hasetler şerbet olur doldurur göz pınarlarımı... Yanarım dumanımı gören olmaz...
Var - yoklarla dopdolu ömrüm; hırpalanırım, yaralanırım, öleceğim sanırlar; ben yaşarım...! Ben kahırla yıkarım yüreğimi; kalleşe, vefasıza, hayırsıza siper ederim benliğimi... Bu darbe ile şimdi düşecek dediklerinde; ben Mevlam'a sığınır; çatlamış toprağımdan filizlenip, ömrüme güneş gibi yeniden doğarım...!
Gözümden akan her bir damlaya takılıp düşsün ömrüme gölge olanlar...
Geçmişe saklamaya bile değmeyip, yalana kul olanlar... Kalanlar... Düşsün... Aksın gözümün nuru ile yıkananlar; düşsün ömrüme gölge olanlar...!