17 Kasım 2015, 15:34 - 
Araştırmacı Yazar Süleyman Yasin Akdeniz Mustafa İslamoğlunu Uyardı

Araştırmacı Yazar Süleyman Yasin Akdeniz Mustafa İslamoğlunu Uyardı

Özellikle üstada ve risale-i nurlara gelene kadar Kuranı Kerim hakkında yazdığı mealde ve kader hakkındaki açıklamalarında zaten daha büyük cürümler işlediği ehl-i ilimce ehl-i tahkikçe malum olmuştur.

Geçtiğimiz günlerde bir televizyon kanalına konuk olan Mustafa İslamoğlu isimli bir şahsın Risale-i Nur'â ve müellifi olan Üstadımız Bediüzzaman hazretlerine izan ve insaf dışı beyanları olmuştur. Gerçi ben bu şahsı eskiden beri takip etmem tasvip etmem özellikle üç said yazısı beyanı yüzünden bir kaç kere itirazdada çeşitli platforumlarda beyanda bulunmuştum.

Özellikle üstada ve risale-i nurlara gelene kadar Kuranı Kerim hakkında yazdığı mealde ve kader hakkındaki açıklamalarında zaten daha büyük cürümler işlediği ehl-i ilimce ehl-i tahkikçe malum olmuştur.

Öyleki üstada ve risale-i nurlara gelene kadar Kuranı Kerim mealinde Kader konusundaki beyanları başlı başına zaten bidattır itikad bozmadır hakiki ilmi hakiki manasından saptırmadır. O vakit diyorki insan keşke Kurana bari ilişmese kadere bari ilişmese. Ancak ilişiyor ve ilişmekle kalmıyor bunu neşrediyor. Ve malesef bu konuda kendisiyle beraber ona kananlarında ayağını kaydırıyor. Ve bu konuya vakıf insanların reddiye vermesine vesile olup polemiklerin gıybetlerin oluşmasına vesile olmuş oluyor. Yani her cihette zarar vermiş oluyor.

Ben araştırmalarım neticesinde Mustafa İslamoğlu hocanın Kuran mealindeki yanlışları göstereceğim. Kendisinin üstada ve risale-i nurlara gelene kadar kendi yaptığı Kuran Mealindeki yanlışlar için tevbeye davet ediyorum ve müntesiplerinden özür dilemeye davet ediyorum. Evet benim bilgim yetersiz kalmış yanlış yaptım Kuran hakkındaki mealim hatalıdır bu konuda kamuoyuna haber veriyorum demesi lazım. Kuran hakkı için bir özür ve tevbesi şayet gelirse ondan sonra Kader konusunda ondan sonra haksız ve hakikatsız bir surette cahilane Risale-i Nur ve Üstad Bediüzzaman hazretleri hakkında verdiği beyanlardanda özür dileme sırası gelir. Ondan sonra babasının ellerini öper çıkar kamera karşısına bu benim babamdır ondanda helallik alıyorum der. Bu tavsiyelerimize uyarsa kendisi ve müntesipleri için en hayırlı olan bir amel işlemiş olur. Zira inat ile içinde düştüğü vartalarda kalmaya devam etmek istersede kendisi bilir zira hesabı kullar değil Allah görecek biz uyarmaktan başka birşey yapamayız.

 

 

1)     Mustafa İslamoğlu, eski kadim tefsirlerin "takdir" metodunu eleştiriyor. Kelimelerin takdiri gerekseydi, Allah onları lâfzen ifade ederdi, diyor. Böyle bir eleştiri ve yaklaşım, Arap dilini ve dünya edebiyatlarını bilmemektir. Çünkü sözün akıcılığı, vurgusu ve güzelliği için bu kural, bütün dünya edebiyatlarında, özellikle îcaz ve i'caza dayanan Arap dilinde makbul ve müstahsen bir yöntemdir.

 

Evet Kur'an Arap Dili ve Edebiyatı çerçevesinde inmiş, ilahi bir manadır. Yoksa cümleleri bağlamından koparıp, sloganlaştırmak için değildir.

 

Bununla beraber,    Mustafa İslamoğlu, 19. âyette "Allah onların nurunu gideriverir" âyetinde "Allah onların (göz) nurunu giderir" diye takdir yapmıştır. İşin ilginç yönü, bu takdirin yanlış olmasıdır. Âyetin doğru meali şöyledir: "Münafıkların reisi, kendilerini aydınlatmak için bir ateş yakar. Ateş onun etrafını aydınlatır aydınlatmaz Allah anında münafıkların aydınlığını giderir; onları içinde asla bir şey görmeyecekleri karanlıklar içinde bırakır."

 

2)     " Takva " vikaye (korunma) kökünden gelen mübalağa mastarıdır. Tek başına gelirse insanın kendisini (kalbini, ruhunu) günahlardan, kötülüklerden koruması demektir. Allah kelimesi ile kullanıldığında " kendinizi Allah'ın azabından koruyun " şeklinde muzaf takdir edilerek mana verilir. Çünkü Allah'ın kendisinden korunmanın bir manası olmaz. Hoca Efendi,              3/80 ?81'de ve 23/51?53'te bu kuralı kullanarak doğru meal vermiştir. 

 

Burada ise, " İttekullah " gibi terkipleri " Allah'a saygı duyun " diye çeviriyor. Muhammed Esed'den ve İzutsu'dan esinlenerek... Halbuki onlar da bu takdir kaidesini atladıkları için; ve bazı yanlış çevirilerin " Allah'tan korkun " diye çevirmelerinden yanlış yola girmişlerdir. Haliyle Batılıların işte bakın " İslam korku dinidir " olan propagandalarından çekindikleri için... Hülasa saygı manasına gelen takva kelimesi değildir.  " Haşyet " kelimesidir. Halbuki 2/23. âyette                        " itteku naren " ateşten sakının, diye doğru çevirmiştir.  

 

3)     2/2. âyette geçen " lareybe fih " deyimi bir yüklem iken, sıfat olarak çevrilmiştir. Meal içinde gramere bağlı kalmadan, yuvarlatma tarzında bu gibi yüzlerce cümle var. Bu da Kur'an'daki mucizevî yapıya uygun değildir. Ve " Gerekçeli Meal " ismine de uygun değildir.

 

4)     2/3. âyeti " O muttakiler ki... " diye çevirmesi gerekirken " O hidayete erenler ki; " çevirmiş. Bu da hem âyetin gramerine, hem de manasına aykırıdır. Çünkü bu iki cümlede demek istenilen mana şudur:

 

" Muttakiler gabya iman etmek, namazı doğru kılmak, infak etmek, yeni ve eski bütün vahiylere inanmakla, kendilerini korumuş olurlar. "

 

Ayrıca   Mustafa İslamoğlu, " takva hidayetin sebebidir " diyor. Tam tersine âyet diyor ki, " Bu Kur'an hidayettir ( yol gösterir ). " Bunun sonucu olarak insanlar şu gibi güzel ameller yapmakla kendilerini korumuş olurlar.

 

5)     2. âyette " ilahi " kelimesini takdir etmek " la reybe " yüklemini sıfat yapmak birkaç yönden yanlıştır.

 

a)     Çünkü muhatap bu kitabın ilahiliğini bilse zaten kuşku duymayacak.

 

b)     Takdirsiz ve gramere uygun olarak âyetin meal ve manası şudur: " Bu bir kitaptır. ( Bilgi ve yasalardır ). Onda kuşkuya asla yer yoktur. Çünkü, özünü koruyan binlerle muttakiye yol göstermiştir." Yani eğer Kur'an'da bir çürüklük olsaydı bu kadar güzel meyveler vermezdi.                 " Çünkü şüpheli ağaçlar ürün ve meyvelerinden tanınırlar. "

 

c)  Mustafa İslamoğlu, madem takdir kuralına karşıdır, " belağata aykırı olarak " yüzlerce kelimeyi neden âyetlerin içine serpiştirmiştir.

 

d)       Mustafa İslamoğlu " Burada kuşku Allah'a " yöneliktir, diyor. Halbuki, o günkü Medine'de bulunan insanlar Allah'a inanıyorlardı. Demek bu iddianın tarihi bir dayanağı yoktur.

 

6)       Mustafa İslamoğlunun 3. Notta dediği gibi; eğer fıtri olan takva duygusu hidayete götürüyorsa, o zaman Kur'an'ın hidayet ve rehberliğine ne ihtiyaç kalır, gibi paradokslar ortaya çıkar.

 

7)       Mustafa İslamoğlu " Gayb " terimini idraki aşan gerçekler, diye çevirmiştir. Halbuki, burada, ruhani, uhrevi, metafizik gerçekler kastediliyor. Ve dinde insanın akıl ve idrakini aşan konular yoktur.

 

8)     2/6. âyette " iman etmezler " deyimi, " iman etmeyecekler " olarak çevirirse daha isabetli olur. Çünkü " la " gelecek olumsuzluk edatıdır.  

 

9)     2/8. âyette " Onlar kesinlikle inanacak özellikte değiller. " mealindeki cümleyi " Onlar müminlerle değiller " diye çevirmek ve " ba " harfine maiyet manasını vermek, belağat ve grameri hiç bilmemek gibi bir şeydir.

 

Nitekim, âyetle ilgili notun sonunda, doğru tefsir yapmıştır. Bu da bir yanlış ve bir doğrunun birbiriyle çelişmesidir.

 

10)  9. âyetin meali şöyledir: " Münafıklar Allah'ı ve müminleri aldatmaya çalışıyorlar. Fakat gerçekte ancak kendilerini aldatıyorlar. Ve kendi kuyularını kazdıklarının bilincinde değiller. "

 

Burada   Mustafa İslamoğlu âyetin akıcılığına aykırı iki yanlış yapmıştır.

 

a)     " Allah'ın onların bu hilelerini ifşa edeceğinden farkında bile değiller " diye çevirmiştir.

 

b)     " Onlar farkında olmadan bu hileleri yapıyorlar " gibi bir manayı hiç kimse vermemiş ki hoca böyle bir bahis açıyor, 5. Notta...

 

11)  12. âyetin doğru meali şöyle olmalı:

 

" İyi bilinsin ki, onlar bozguncuların ta kendisidir. O kadar çok bozulmuşlar ki, bunun farkında bile olamayacaklar. "

 

12)  13. âyette " Sefihler " kelimesi aklı hafif, az akıllı manasındadır. " ahmaklar " diye çevrilmesi tam isabetli değildir.

 

" ...gibi mi, inanıyoruz? " şeklindeki meal âyetin ifadesine ve maksadına aykırıdır. Gerekçesi de yoktur. Münafıkların demek istediği şudur: " Biz nasıl bu budalalar gibi inanalım? Biz zaten müminiz " deyip Sahabelere taş atmaktır. Burada hata: " fi'il?i muzarinin başına soru edatı gelince, geniş zaman manasını bırakıp sadece gelecek zaman manasına geldiğini bilmemektir. "

 

13)  7. âyette " Ve " edatını " İşte " diye çevirmek; cümlede hasır edatı olmadığı halde, hasır                    ( tekellik ) manasını vermek; 13. âyette ilim kelimesini şuur ( farkındalık ) manasına çevirmek; 14. âyette inşa kipi olan " Biz inanıyoruz " kelimesini " Biz inandık " diye çevirmek;

 

Sh. 9'da " Ela " edatını Sahabeleri içine alacak şekilde " muhatabın uyuyan ve uyuşan bilincini gösterir " demek yanlıştır.

 

Çünkü, burada uyarı edatının amacı, münafıkların pisliğini ve şeytanlıklarını dile getirmektir.

 

14)  Sh. 9'da " münafıkların şeytanları " " onların reisleri olabilir ", demek eksik olur. Çünkü kesin mana zaten odur.

 

15)  14. âyette " Biz onlarla sadece alay ediyorduk " şeklinde geçmiş zaman kipi ile meal yanlıştır.

 

Çünkü, cümle?i ismiyedir. Ve geniş zaman ifade eder. İstihza gibi düşük seviyeli işlerin münafıkların her zaman temel karakteri olduğuna işarettir.

 

16. âyette " Onlar doğru yolda olan kimseler değiller. " şeklinde meal anlamsızdır.  Doğrusu şöyle olmalı:

 

" Münafıklar kârlı çıkarız, diye hidayete karşı sapıklığı satın aldılar. Ticaretleri kâr etmediği gibi, çıkış yolunu da bulamadılar. " ( Hidayet yol bulma manasına gelir. )

 

16)  Sh. 9'da 12. Notun bir anlamı yok. Çünkü, bu gibi benzetmeler ( ticari terminoloji ), zaten Arap dilinin doğal yapısıdır. Kur'an sadece bu gibi deyimleri daha beliğ bir şekilde kullanmıştır. Çünkü Kur'an'ın ilk muhataplarının çoğu tüccar idi.

 

Ayrıca Kur'an için " dini olan ve dini olmayan alan " gibi bir ayrım da söz konusu değildir.

 

Ticaret ve ticaret terminolojisi 7000 yıldır var. Dolayısıyla " Bunu bu asrın idrakine söylemenin" manasını anlayamadım.

 

17)  17. âyetteki "naren" kelimesini " meşale " diye çevirmek de yanlıştır. Çünkü âyet, münafıkları " çölde karanlıklar içinde kalıp etrafını aydınlatmak isteyen, bunun için ateş yakan şaşkınlara benzetiyor. "

 

Ayrıca ateş, onların nifak ateşine de bakar. Dolayısıyla meşale, diye çevirmek yanlıştır.

 

18)  " Onlar ( hakikate ) dönemezler " diye çevirmek de yanlıştır. Çünkü âyet, " onların çıkış yollarını bulabilecek, geri dönecek imkânlarının da kalmadığını " söylüyor.

 

Sh. 10'da 2. Nottaki bilgi yanlıştır. Âyetle alakası yoktur. Yani münafıkların tutuşturmak istediği ateş ( vahiy ve Kur'an ) değildir. Onların Kur'an'a karşı üretmek istediği yanlış fitne ve çareler ateşidir.

 

19)  23. âyette iki cümle yanlış çevrilmiştir. Doğrusu şöyledir:

 

" Eğer bu şüpheniz, bir gerçeğe dayalı ise; Kur'an'ın bir suresinin benzerini getiriniz. Ve Allah'ın dışında şuheda ( merci, güvenli destek ve şahitler olarak kabul ettiğiniz ) güçleri de yardıma çağırın!. "

 

* Âyette " sıdk " doğruya, gerçeğe dayanmak demektir. Sadık kişiye de bu ismin verilmesi yalana dayanmayıp, konuşmalarının gerçeğe uymasından dolayıdır.

 

* Şuhedayı da " Allah dışındaki tanıdıklar " olarak çevirmek gevşek ve mantıksız bir tercüme olur.

 

20)  Sh. 11'de 5. Nottaki hadis yanlış çevrilmiştir. ( Aslına bakılsın! )

 

8. Nottaki endad'ı " rakipler " olarak; " tec'alu " kelimesini de tasarlamak olarak çevirmek de yanlıştır. Çünkü " endad " ( Allah gibi tapılan ve kabul edilen ) putlar demektir. Müfredatın deyimine göre " nidd " Kur'an'da benzerlik manasına binaen kullanılmıştır. Allah'ın benzeri olmayacağına göre, burada benzerlik tapma yönü demek olur. Ki, Kur'an'da geçen bütün yerlerde bu tapma manası var. Zaten âyetin başı " ibadet edin " diye gelmiştir. Evet Allah'ın düşmanı olur. Ama Allah'ın rakibi olmaz.

 

" Ca'l " ise edinmek, yani put edinmek demektir. Tasarlama diye çevrilse, bu manayı vermez.

  

21)  25. âyette " iman eden ve iman özelliğiyle tanınanlar " manasındaki bir edebi deyimi ( ki, bu                     " ellezine " edatının tam ifadesidir ) " imana ulaşanlar " diye çevirmek; " imana ulaşıp da inanmayan nice kimseler var" olabileceğinden dolayı gevşek ve yetersiz bir çeviri olur.

 

22)  Sh. 12'deki " Amel?i Salih " ile ilgili bilgiler bütünüyle yanlıştır. Çünkü:

 

Kur'an bu deyimi mutlak bırakmıştır. Ki, dine uygun yararlı bütün işleri kapsasın. Dolayısıyla Kur'an'ın her yerinde bütün yararlı işleri içerir. Ayrıca; Kur'an, nûzûl sürecine göre hiçbir ifadeyi ve temel kavramı değişik kullanmamıştır. Kur'an terminolojisinde evrimsel bir boyut yok. Yani, amel?i salih, ( yararlı işler ) küfür, günah, ifsad gibi ne kadar kötü eylem varsa onlara karşı olan eylemlerdir. Dolayısıyla ilimcilik oynayıp bu kelimeyi değişik nüanslara ayırmak ilmi olmaz.

 

Maalesef   Mustafa İslamoğlu, bu gibi zannî bilgileri mealin içine çokça idhal etmiştir. Mesela " yararlı işleri " ( imanla uyumlu iyilikler ) diye çevirmenin mantığını anlamış değilim.

 

Bu âyette " her seferinde birbirine benzer fakat değişik olarak o rızık onlara sunulur " mealindeki cümleyi " Oysaki bu, o nimetlerin çağrıştırdığı belli belirsiz bir benzerlik " şeklinde çevirip, Dücane Cündioğlu'nun deyimiyle anlamsız bir anlam vermek, cümlenin öznesini ve yüklemini göstermemek, acaba hangi gerçeğe dayanıyor, diye sormak gerekir...

 

23)  26. âyette " haya etmeyi " kaçınmak diye çevirmek yanlıştır. " İman edenler, bu gibi misal vermenin hak olduğunu, kendilerini terbiye eden Rablerinin rububiyeti gereği olduğunu bilirler " mealindeki evrensel bir bilgiyi " iman edenler bilirler ki gerçek, Rableri katındandır " diye, gramere ( zamiri atlayıp iki yüklemli cümleyi bir yükleme indirgemek şeklinde ) aykırı olarak âyeti manasız bir slogan yapmak, bence Müslümanlara büyük bir hakarettir.

 

" Men yeşau " tabiri Kur'anî bir kalıptır. Genellikle " Allah istediğini saptırır, istediğini de hidayete erdirir " şeklinde çevrilir. Fakat bu deyimin geçtiği yerlerde veya bir önce veya bir sonraki âyetlerde " İnsanlar fısk veya doğru tercihte bulunduktan sonra, Allah, düzenli ve yasal meşietiyle onları ya saptırır veya hidayete erdirir " bu âyette " Allah fasıklardan ( yasal yaşamayanlardan ) başkasını saptırmaz, " cümlesinde olduğu gibi, bir gerekçeye değinir. Bu gerekçeye dayanarak yasal ve haklı olarak ilahi meşiet vurgulanır. Bu yasal işler için determinizm olmasın, diye meşiet kelimesi seçiliyor.

 

Demek Kur'an'ın bütünlüğünü görmeyenler, meşiet ( yeşau ) kelimesinin " yasal ilahi icraat " manasına geldiğini bilmeyenler, ukelalık yapıp burada özneyi  " Allah'tan " kişiye veriyorlar. Veya Mustafa Hocamız gibi bu fiil, çift öznelidir, diye bir çıkış arıyorlar. Halbuki bir fiilin çift özneli olması, 2x2'nin 6 etmesi gibi bir saçmalık olur.

 

Ayrıca burada öznenin kesin olarak Allah'a raci olduğunu gösteren 20'den fazla âyet vardır. Fihristten " yeşau " maddesine bakınız.

   

24)  28. âyette " cansızken " sıfatını; " öldüren ", " dirilten " fiillerini yanlış çevirmiştir. Fiiller gelecek zaman kipleridir, geçmiş zaman olarak çevrilmemeli! Son cümleyi de " sonra Ona döneceksiniz " diye çevirmek, hem gramere, hem üsluba daha uygun olur.

 

25)  29. âyetin meali ve ilgili notu çok güzeldir. Fakat " Ve " edatını " nihayet " diye çevirmek yanlıştır. Burada atıf illet manası içindir. Yani:

 

" Allah yeri göğü her şeyi sizin için yaratmıştır. ( Bu yaratma ona zor gelmez. ) Çünkü O her şeyi bilendir. " ( Yani bilgi, işi kolaylaştırır. )

 

26)  30. âyette " bozgunculuk çıkaracak, kan dökecek " gelecek zaman kipi iken fiilleri, " fesad çıkaran, kan döken  " diye geçmiş zaman fiilleri olarak çevirmek yanlıştır.

 

  Mustafa İslamoğlu bu âyetle ilgili 2. Notta Rağıptan " melek " kelimesinin " milak " kelimesinden türediğini naklediyor. Halbuki Rağıpta böyle bir ifade yok. Ayrıca   Mustafa İslamoğlu, Rağıptan " Her meleğin melaike olduğunu, fakat her melaikenin melek olmadığını " özetle naklediyor. Haliyle Rağıptaki diğer ifadeler olmayınca bu cümle bir bilmece gibi kalıyor. Rağıbın izahına göre manası şudur:

 

" Melek bir şeyi yönetmekle görevli olan ruhani varlıktır. Dolayısıyla her melek melaikedir. Fakat melaike daha çok ibadet ve zikir ve tesbih yapan ruhani varlıklar demektir. Onların maddi âlemden bir şeyleri yönetmesi gerekmez. Dolayısıyla her melaike melek değildir. "

 

  Mustafa İslamoğlu, temel kaynaklardan yaptığı alıntılarının çoğu kısa ve anlaşılmayacak niteliktedir. Mesela: Taha 15. âyetin notunda " uhfiha " kelimesinin zıt manalı olabileceğini söylüyor. Ve yanlış telaffuz ile okuyor; " Ehfiyeha " diye yazmıştır.

 

Halbuki zıt manalı deyince " nerede ise ben kıyameti gizleyeceğim " mealindeki âyeti " nerede ise kıyameti gerçekleştirip açıklayacağım... " şeklinde meal vermeliydi. Zaten doğru mana da bu ikincisidir. Çünkü kıyamet zaten gizlidir. Hoca bu âyetteki " ekâdu " fiili için nakıs değil de                   " tam " olduğunu söylüyor. Halbuki bu gibi nakıs fiiller, haber aldıktan sonra " tam " fiil olma ihtimalleri kalmaz. Ki burada " ekâdu uhfiha " şeklinde haber almıştır.

 

27)  3. Nottaki " Halife " meful olarak bir başkasına vekâlet veren, deyimi manasızdır. Doğrusu                      " başka birinin yerine halife yapılan " olmalı. ( Müncide bakın. )

 

28)   Mustafa İslamoğlunun " Âdem " ile bütün insanlık kast edilmiş, diye izahı çok isabetlidir. Fakat bu bilgi yanında üç şeyi eksik bırakmıştır.

 

A)   Halife ( Allah'ın yeryüzündeki vekili ) eril bir kelimedir. M. İkbal, Ali Şeriatı, Bediüzzaman gibi düşünürler, burada Âdem insanlığın, ruhani, ilmi, kültürel yönünü temsil eder. Ve ancak insan tür olarak Allah'ın yeryüzündeki icraatını yerine getiren bir halife olabilir, diyorlar. Bu manasıyla çoğulu Hulefa gelir. Dişil olma yönü de vardır. Bu yönüyle beraber çoğulu " Halaif " tir. " Allah siz yeni nesilleri ( erkeğiyle kadınıyla ) geçmiş nesillerin halaifi yaptı " mealindeki âyette olduğu gibi.

 

B)    " Halk " kelimesi etimolojik olarak şekillendirme demektir. " Ca'l " ise daha çok soyut eylemler için kullanılır. İşte buna göre, yaradılış ile ilgili deyimler eğer, biçimsel biyolojik yöne bakıyorsa " Halaka " fiili kullanılıyor. ( 7/11'e bakınız. ) Burada ( 2/30 ) iş, soyut bir eylem olduğundan, ( insan türünün yeryüzündeki hilafeti kastedildiğinden ) Ceale fiili kullanılmıştır.              " Ben bir halife edineceğim " denmiştir. Dolayısıyla Hocanın 4. notu faydalı bir bilgi vermiyor.

 

C)   Madem   Mustafa İslamoğlu Âdemden maksat insan türüdür, diyor. Az da olsa bu biyolojik ve sosyolojik süreci anlatması ve gerekçelerini göstermesi gerekirdi.  Fakat maalesef Sh. 16?18'deki notların çoğu birbiriyle çelişiyor. Kur'an ise çelişkilerden münezzehtir.

 

29)  Âyet 32'deki " Sen tek otoritesin! " şeklindeki çeviri, Allah'ın kutsiyetini, sonsuzluğunu ifade etmiyor. Hocamız bu manalar için " bu kelimeyi seçtim " dese de mana öyle değildir. Âyet 33'teki secde, hizmet, itaat ve saygı manasındadır. " Emre hazır olmak " şeklinde çevirmek bu manaları vermez. Âyet 34'te aynı cümle içinde " olmuştular " ve " oldu " kelimeleri zaman açısından uyumlu değiller. Ayrıca " olmuştular " gibi mış?miş'li fiiller Kur'an'a ve ilahi hitaba yakışmaz. Âyet 36'da " yerleşme, karar kılma " manasına gelen kelimeyi "geçici bir hayat alanı" olarak ve " belli bir süre yaşamak " manasına gelen kelimeyi de " tadımlık bir haz " diye çevirmek, sorumluca ve kelimelerin hakkını veren bir çeviri değildir.

 

30)    Mustafa İslamoğlu her halde Kur'an'ın çoğu yerde eşyanın bilinçli yapısına işareten " akıllar " için kullanılan " hüm " zamirini yanlışlıkla eşyaya değil de " Esmaya " yönlendirmiş; birçok ihtimalli manayı vererek işi kapalı bırakmıştır.

 

Evet her şey bilinçli bir dosyadır. Eşyanın ( insan dilindeki kelimeler olarak ) isimleri ise, içlerindeki yazılım ve bilince göre verilmiş birer nişandırlar. Esma demek, Arapça kelimeler demek değildir. Allah'ın sonsuz varlığının eşyalar ve varlıklar olarak yansımasıdır. Yani her şey Allah'ın ismidir.

 

" Hüm " zamiri meleklere de raci olabilir. Çünkü melekler, eşyanın dayanağı olan bilinci temsil ediyorlar.

 

31)  " Âdemin algıladığı kelimeler " ( 2/37 ) deyimi de; insanoğlunun doğal, sosyal ve dini olarak edindiği yasalar demektir. İnsanoğlu bu yasalarla yeryüzünde yaşam imkânını bulup eksiklerini kapatabilmiştir. " Allah İbrahim'i kelimelerle ( yasalarla ) imtihan etti. O da onları tamamladı                               ( uyguladı ) " âyetinde ve " kelimetullahi hiyel?ulya " âyetinde kelime, yasa ve şeriat manasına gelir. İşte dil, tarih ve realiteye uygun olan bu izahı, Sh. 15?16'daki 24?25. notlarla karşılaştırın, farkı ve eksikliği görürsünüz.

 

  Mustafa İslamoğlu birçok şeyi ihtimaller karanlığında bırakmakla, yani bir yandan evrimi ve Âdemin insan türünü temsil ettiğini söylüyor,  öbür yandan " Allah ilk insana dilleri öğretti. İlk insan, ilk peygamber Âdemdir ( Sh. 18, 25. Not ) " gibi ifadelerle akılları karıştırıyor. Halbuki Kur'an'ın bir ismi " Kitabun Munir " dir. ( Aydınlatıcı kitap )

 

32)    Mustafa İslamoğlu, 38. âyetteki " Bu cennet ortamından hepiniz inin dedik. Kesin olarak benden size bir rehberlik ( hidayet) gelecektir. " mealindeki iki cümleyi " Emrettik: oradan hep birlikte çıkıp inin! Fakat benden bir rehberliğin size ulaşması şarttır. " şeklinde çevirmiştir.

 

Burada " imma ", " ma " edatını almış, muhakkak manasına gelen " in " den ibarettir. Şart edatı da olsa, Hocanın dediği gibi cevabı olmayan bir şart değildir. O zaman şöyle meal verilir:                       " Benden size bir rehberlik gelince; kim ona uyarsa onlara ne korku vardır, ne de üzülürler. "

 

33)  Sh. 20 Not 3'te " Huld " kelimesi dünyaya ilişkin geldiği üç yerde " inkâr, vehim ve red " için kullanılır, diyor. Galiba demek istediği " Huld " ( ebedilik ) kavramı dünya hayatı ile ilgili kullanıldığında daima olumsuz manasıyla kullanılmıştır. Çünkü dünyada ebedilik yoktur.

 

  Mustafa İslamoğlu bazen bir âyetin bir veçhini, bir masadakını ele alıp mananın tümü olarak gösteriyor. Mesela:

 

Fatiha suresinde " Mağdub " kelimesinin manası Yahudilerdir. " Dallin " de Hıristiyanlardır, diyor. Halbuki böyle bir genelleme ehl?i kitapla ilgili yüz âyete aykırıdır. Bir kısım kadim müfessirlerin böyle bir tercihi ise, Yahudilerin fazlaca esbapperest olduğundan ve Hıristiyanların İsa'nın tabiatının anlaşılmasında boğulduklarından dolayıdır.

 

Nitekim B. Said Nursi, 30. Söz'de bu âyetteki " mağdup " lardan maksat, esbaba tapanlarlardır.               " dallin " den maksat, tabiat ve madde içinde boğulanlardır, diyor.

Kuranı Kerim meali üzerinde yaptığı 10 larca ilmi yanlışlardan bir kaçtanesi naklettim. Sözün özü   Mustafa İslamoğlu, Bediüzzamana ve Risaleinura gelene kadar önce arkasında neşrederek bıraktığı Kuran adına yaptığı bu yanlışlardan geri dönsün kendinin ve ilminin kusurularını bırakıp bilgisi olmayan konularda sözler sarf edip gereksiz polemiklere sebebiyet vermesin derim.

Selam Hüdaya Tabi olanlara

Araştırmacı Yazar

Süleyman Yasin AKDENİZ
 



YORUM YAZ
BU HABER İÇİN HENÜZ YORUM EKLENMEMİŞTİR.
 Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları, okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir. Yazılan yorumlardan Araştırmacı Yazarlar hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
DİĞER Süleyman Yasin AKDENİZ HABERLERİ
VİDEO GALERİ
 
YAZARLARIMIZ
Y
Metin ALKAN
ZEKAT , FİTRE VE ORUÇ FİDYESİ KİMLERE VERİLİR?
Y
ferit karasu
YÜREĞİM DEKİ ŞEHİR
Y
Nurcan CANKORU
MENZİLE
Y
Mehmet GÖÇMEZ
ANMAK MI ANLAMAK MI
Y
SERDAR BOZDOĞAN
TARİH BİZİ ÇAĞIRIYOR BİZDE TARİHE YENİDEN ÇAĞ AÇTIRIYORUZ
Y
Pınar SÖNMEZ
AŞK BİR NOKTA
Y
Hatice BAŞKAN
KADINSIN
Y
Fatmanur KUŞ
SU GİBİ AZİZ OL EVLADIM
Y
Duygu Gürses DİKEN
MALINI BAĞIŞLAYAN ELBETTE KURTULUŞA ERMİŞTİR..
Y
Zeynep DEMİR
önce sela, sonra adın okunur minarelerden.
Y
Ayhan KÜFLÜOĞLU
Eşyayı gösteren Rabbimiz’in varlığı, o eşyadan daha zahir ve kesin
Y
Nur KABADAYI
Umut Ederek Yaşamak
Y
Büşra ŞENTÜRK
Sen Kaderim Misin
Y
Büşra Nur GECE
Mabede İsmet; Meryem'e Betül Sıfatı Yakışır...
Y
Merve DİKİCİ
TEVEKKÜL KIL
Y
Ebru ATA
KIYIYA İNSANLIK VURDU
Y
Mustafa KAYALI
ZAMAN VE MEKÂNDA KIBLEMİZ
Y
Türker ELMAS
NUR ve HAKİKAT AVCILIĞI
Y
Nagihan ZENGİN
Ademiyetten Kemaliyete İrfan Yolculuğu
Y
Öznur MACİT
bir b/akış bir yürüyüş (04,05,14 Eskici dergi yayınlandı)
 
EDİTÖRÜN SEÇTİKLERİ
BİR DOST PENCEREMDEN TÜRKİYEDE HANGİ NURCU KOLLARI FETÖYE DESTEK VERİYOR 2022 RAPORU VE BELGELERİ REFERANDUM SEÇİMLERİ ÖNCESİ BOMBADA FETÖNÜN PARMAK İZLERİ!!! (1)
 
KONUK YAZARLARIMIZ
K
İsmail GENÇ
İnsanız ve İnsanlığı Özlüyoruz
K
Emrah POLAT
Vahametlerle İmtihan ve Müracaat
K
Mehmed ESMER
Kubbetüs Sahra'yı tanıyacağız
K
Elif NİSA
Gerçekten İnsan Azar
K
Elif MUSLUOĞLU
Cemâli Bâ Kemâle Seyredelim
K
Fikriye AYYILDIZ
GAFLET
K
Merve YAĞMUR
ÖLMEDEN ÖNCE ÖLÜNÜZ
K
Fuat TÜRKER
Münafıklar Kavramıyorlar!
K
Hüray BOZBIYIK
TESETTÜRÜN VERDİĞİ HUZUR
 
ÖZEL RÖPORTAJ
Ferudun Özdemir: 'Allah Var, Problem Yok'
Ferudun Özdemir: 'Allah Var, Problem Yok'
Ferudun Özdemir, “Allah var, problem yok!” adlı kitabında, yaşanan tüm olumsuzluklara rağmen, Allah'a dayanıp, O'na güvenen insanların bir şekilde aydınlığa kavuşacaklarının farkındalığını oluşturuyor zihinlerde…
 
E-POSTA LİSTESİ
 
FOTO GALERİ
 
ANKET

Web Sitemize Nasıl Ilaştınız?




 
cheap jordans|wholesale air max|wholesale jordans|wholesale jewelry

Sitemizde yayınlanan haberlerde basın ahlakına, hukuk ilkelerine, insan hak ve özgürlüklerine bağlı kalacağımıza söz veririz. Yazarlarımızın yazılarıyla ilgili her türlü sorumluluk kendilerine aittir. İzinsiz ve kaynak gösterilmeden alıntı yapılamaz.

Adres : Sizde Araştırmacı Yazarlara Katılabilir Çalışmalarınızı Yayınlatabilirsiniz! arastirmaciyazarlar@gmail.com a Ad Soyad ve Yazar Resminizle birlikte gönderin değerlendirelim