Kara Sevdam

İçime öyle bir sevda düştü ki...

Dilimde artık sevda sözleri, aşk şiirleri var. Her yerde aklımda, her yerde kokusu içimde..Hayali ise gözümün önünden gitmiyor. Gözlerim her yerde onu arıyor.

Ben aşkları sevdaları, çok kişiden çok kez dinledim de, böylesi güzelliği kendimin de yaşacağı aklıma bile gelmezdi. Hatta artık ümidim de yoktu. Meğer denilenler doğruymuş:hayat gerçekten süprizlerle doluymuş…

İlk görmede aşkı, sevdayı anlatsalar da aklım almaz, kavrayamazdım. İnsan bilmediğini nasıl anlar ve hisseder ki? Bana yabancı gelen o duyguyu yaşadığım an, işte o zaman o duyguyu iliklerime kadar sarsılarak yaşadım ve hissettim. İlk görüşte, bir bakışta vuruldum.

Gördüğüm o anda kala kaldım. Sanki bir ben bir de ''O'' vardı. Zaman mekan durmuş, bakışım donmuş ve gözlerim mıhlanıp takılı kalmıştı. Kalbim sanki yerinden fırlayacak, o muazzam güzel görüntü karşısında sanki düşüp orada can verecektim. Şaşkın halde ve zorla bir şeyler döküldü ağzımdan. Sonra da hıçkırıklar...

Sanki bir boşluktaydım, kalbimde ise büyük bir deprem ! öyle bir sarsıntı, öyle bir hal ki; tarifi asla yok. Ama bu olsa olsa bir hipnoz halidir.

Telkinlerle hipnoza giren insanlar, yaşadığı sıra dışı tecrübeyi sadece kendisinin bildiği, cümleler ile tam tarif edilemeyen şifreli hallerde olur. Bununla birlikte farklı ve çok güzel bir alanda adeta öz kendilikleriyle birleşip buluşurlar. Kişi hipnoz terapide sanki kuvvetli ve şefkatli bir etkiyle sarıp sarmalanır ve adeta sıfırlanır. Bir nevi insanın orjinal-fabrika ayarlalarına yönlendirilmesi olur. Bir şeyler biter ve beraberinde de bir şeyler başlar. Ve sonrasında her defasında hipnoz için can atılır.
İşte ben de tam öyle oldum.

Hiçbir buluşmanın bu kadar eşsiz, benzersiz olabileceğini hayal edemezdim. Aslında kalbimde bir çok maddi-manevi sevgiler hep vardı. Ama ne aklım, ne kalbim, ne de ruhum daha önce böylesini hiç tatmadı, bilmedi. Nihayet, buluşmaların en güzeli ve en özelini, çok şükür ben de yaşadım.

Canım kurban olsun yoluna…

Mekke’den önce İlk Medine’ye gittiğimizde Peygamber Efendimiz (s.a.s) selamlama için mübarek kabrine yaklaşınca (farketmesem de), asıl o zaman trans süreci başlamıştı. Her vakitte Mescid-i Nebevi'ye namaz kılmak için adımladıkça artıp derinleşen ve Mekke'ye dolu dizgin hazırlık yapan sessiz sedasız bir trans…

Buluşmaların, kavuşmaların, bayramların en güzeli Medine-i Münevvere’de bir başka, Mekke-i Mükerreme’de ise bambaşka.

Artık ben sevdanın ve hasretinin en güzelini içimde gezdiriyorum. Gönlümün henüz tattığı bu sevdadan habersiz geçen yıllarıma da acıyorum.

''noldu bu gönlüm,noldu bu gönlüm? derd-u gamınla doldu bu gönlüm.
yandı bu gönlüm,yanmada derman buldu bu gönlüm.''

Rabbim! Bana şifalar sunduğun, terapilerin en etkili ve hakikisini yaşattığın bu duyguyla birlikte hasretini de artık benden hiç alma.
Kabe-i Muazzama'nın sevgisi ve hasreti gönlümde yer etmiş bir akit, mühür olarak kendi heybeti gibi içimde de dimdik ayakta dursun, bir ömür hep varolsun.

Rabbim tekrar tekrar görmeyi nasip eyle.

Rabbim tekrar tekrar misafirin olmayı nasip eyle.

Rabbim bizleri Habibin’e layık ümmet, sana layık kul eyle. Amin